Συγκεκριμένα, η έρευνα προβλέπει μακρά περίοδο στασιμότητας για την ελληνική οικονομία με υψηλή ανεργία και νέα ελλείμματα στο Ασφαλιστικό σταδιακά από το 2016, έτος όπου κατά τις εκτιμήσεις τα Ταμεία θα χρειασθούν 950 εκατ. ευρώ επιπλέον, προβλέπει ύστερα από την πενταετή κρίση και την απώλεια εισοδημάτων 45 δισ. ευρώ και σχεδόν 1 εκατ. θέσεων εργασίας.
Η έκθεση μιλά για σταδιακή κατάρρευση των αποθεματικών του ασφαλιστικού συστήματος (ΣΚΑ), με οριακό έτος το 2016, αλλά και κορύφωση του δημογραφικού προβλήματος της Ελλάδας από το 2044, οπότε -με βάση τη σημερινή τάση στην αναλογία γεννήσεων / θανάτων- αναμένεται να σταματήσει η φυσική εξέλιξη του ελληνικού πληθυσμού.
Χαρακτηριστική η φράση του επιστημονικού διευθυντή του ΙΝΕ, Σάββα Ρομπόλη, που τονίζει ότι αν δεν αλλάξει η ακολουθούμενη πολιτική «ακόμη και αν καταργηθούν οι συντάξεις το σύστημα θα παραμείνει ελλειμματικό».
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Ακόμη και αν καταργηθούν οι συντάξεις, το σύστημα θα παραμείνει ελλειμματικό, αν δεν ληφθούν μια σειρά από μέτρα, όπως: το σταμάτημα της λιτότητας, η αύξηση των μισθών, η τόνωση της εγχώριας ζήτησης μέσω και της μείωσης των τιμών των προϊόντων, η στροφή των ελληνικών επιχειρήσεων στην εξυπηρέτηση και της εξωτερικής ζήτησης και, μακροπρόθεσμα η βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, μέσω της επένδυσης στην τεχνολογική και παραγωγική ανασυγκρότηση».
Ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου πρόσθεσε ότι είναι πλέον αναγκαία η δημιουργία νέου πλαισίου χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος με την ανεύρεση νέων πόρων εκτός κρατικού προϋπολογισμού.
Ζητούνται πρόσθετα 950 εκατ. για το 2016
Όπως είπε, για να πληρωθούν οι συντάξεις το 2016, το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ) θα πρέπει, εκτός από τις εισφορές και την κρατική χρηματοδότηση, να βρει πρόσθετους πόρους ύψους 950 εκατ. ευρώ, οι οποίοι αυξάνονται σε 1,4 δισ. ευρώ για το 2017 και 2,5 δισ. για το 2018.
Τα πράγματα «σκουραίνουν» περαιτέρω μετά το 2023, καθώς στην περίοδο που ξεκινά το συγκεκριμένο έτος και ολοκληρώνεται το 2028 αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν περίπου 380.000 "baby boomers" (σ.σ. η γενιά των γεννηθέντων μεταξύ 1946 και αρχών της δεκαετίας του '60), που θα προστεθούν στα 3 εκατ. Συνταξιούχων. «Για να πάρουν σύνταξη άλλα 380.000 άτομα, το ΣΚΑ θα χρειαστεί το 2023 πρόσθετους πόρους 3,8 δισ. και το 2028 περί τα 6,5 δισ. ευρώ», επισήμανε ο κ. Ρομπόλης.
«Έρχονται μελαγχολικά χρόνια»
Ο ίδιος σημείωσε ότι αν δεν ληφθούν όλα τα προαναφερθέντα μέτρα, «το διάστημα 2015-2025 θα είναι περίοδος στασιμότητας και τα χρόνια που θα ακολουθήσουν προβλέπονται μελαγχολικά».
Ισχυρίστηκε δε ότι όλα τα μέτρα
που ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια για το Ασφαλιστικό κατόρθωσαν να μεταθέσουν
το έτος της κρίσης κατά μόλις 24 μήνες (από το 2014 στο 2016), αφού η αύξηση
της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας και η αδυναμία πληρωμής των ασφαλιστικών
εισφορών ασκούν μεγάλες πιέσεις στις αντοχές του συστήματος.
Ούτε με ενιαίο Ταμείο για όλους βγαίνουν οι αριθμοί
«Το ζήτημα δεν είναι αν θα είναι ένα ή τρία τα ταμεία, αλλά πώς θα είναι οργανωμένα και τι παροχές θα δίνουν» δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος ερωτηθείς για την κυβερνητική πρόθεση να συγχωνευθούν τα Ταμεία σε ένα.
Από την πλευρά του, ο κ. Ρομπόλης επισήμανε ότι τα αποθεματικά των ταμείων είναι οριακά και ανέρχονται σε μόλις 4,5 δισ. ευρώ (το ποσόν που αντιστοιχεί σε συντάξεις δύο μηνών). Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση φαίνεται να πηγαίνει πράγματι σε ένα ταμείο «κι αυτό θα οδηγήσει σε μείωση συντάξεων όλων των ταμείων που έχουν εσωτερικές διαφορές, με την ελπίδα να εξασφαλιστεί η ενίσχυση του συρρικνωμένου αποθεματικού τους. Ούτε αυτό, όμως, θα είναι αρκετό για να ανταποκριθεί το ασφαλιστικό σύστημα στις υποχρεώσεις του».
Δραματική μείωση του εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών κατά 41 δισ. ευρώ
Ούτε με ενιαίο Ταμείο για όλους βγαίνουν οι αριθμοί
«Το ζήτημα δεν είναι αν θα είναι ένα ή τρία τα ταμεία, αλλά πώς θα είναι οργανωμένα και τι παροχές θα δίνουν» δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος ερωτηθείς για την κυβερνητική πρόθεση να συγχωνευθούν τα Ταμεία σε ένα.
Από την πλευρά του, ο κ. Ρομπόλης επισήμανε ότι τα αποθεματικά των ταμείων είναι οριακά και ανέρχονται σε μόλις 4,5 δισ. ευρώ (το ποσόν που αντιστοιχεί σε συντάξεις δύο μηνών). Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση φαίνεται να πηγαίνει πράγματι σε ένα ταμείο «κι αυτό θα οδηγήσει σε μείωση συντάξεων όλων των ταμείων που έχουν εσωτερικές διαφορές, με την ελπίδα να εξασφαλιστεί η ενίσχυση του συρρικνωμένου αποθεματικού τους. Ούτε αυτό, όμως, θα είναι αρκετό για να ανταποκριθεί το ασφαλιστικό σύστημα στις υποχρεώσεις του».
Δραματική μείωση του εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών κατά 41 δισ. ευρώ
Αναφορικά με το διαθέσιμο
πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών που προέρχεται από εργασία (δηλαδή οι
αποδοχές μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων), τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι
μειώθηκε από το 2010 έως το 2013 κατά 41 δισ. ευρώ και έως το τέλος του 2014 θα
μειωθούν επιπλέον κατά 2 δισ. ευρώ οδηγώντας την εγχώρια ζήτηση (που θεωρείται
κινητήρια δύναμη για την οικονομία και την παραγωγή) στα επίπεδα του 1990
(-32,4% από το 2009).
Μετά τα 5 έτη της εσωτερικής υποτίμησης το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ διαπιστώνει, μεταξύ των άλλων, ότι το ΑΕΠ σωρευτικά (στην εξαετία 2008 - 2014) θα είναι μειωμένο κατά 23,2% και ως αγοραστική δύναμη (ΑΕΠ ανά κάτοικο σε σταθερές τιμές) θα βρίσκεται στα επίπεδα του 2000.
Το διαθέσιμο πραγματικό εισόδημα θα είναι, συνολικά, μικρότερο κατά 43 δισ. ευρώ ιδιαίτερα μετά τις μειώσεις που έγιναν στους μισθούς (-30 δισ. ευρώ, από 85 δισ. ευρώ το 2009 στα 56 δισ. ευρώ το 2014, προ φόρων). Οι μέσες πραγματικές αποδοχές από το 81% που ήταν το 2009 σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των 15 χωρών της Ε.Ε., θα βρεθούν στο 65% στο τέλος του 2014, ενώ η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα, λόγω των μειώσεων, βρίσκεται στα επίπεδα που ήταν το 1995. Οι μέσες ετήσιες αποδοχές (ακαθάριστος μισθός + εισφορές εργοδότη) το 2014 είναι, ήδη, μικρότερες από αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου και ανέρχονται σε 21.930 ευρώ έναντι περίπου 35.000 ευρώ στην Ισπανία, 39.000 ευρώ στη Γερμανία, 49.000 ευρώ στη Γαλλία και 45.000 ευρώ στην Ιρλανδία.
Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος βρίσκεται, πλέον, στο χαμηλότερο επίπεδο μετά τις χώρες της Αν. Ευρώπης, αλλά, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε διαδικασία αποεπένδυσης (στο -10% του καθαρού εγχώριου προϊόντος οι καθαρές επενδύσεις και στα επίπεδα του 1994 οι ακαθάριστες), οι εξαγωγές δεν παρουσιάζουν δυναμισμό, ενώ έχει πέσει και η παραγωγικότητα της εργασίας.
Αυτά δήλωσε σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, για την καταστολή της ανεργίας και την εξεύρεση 770.000 θέσεων εργασίας έως το 2020.
Ο κ. Ρομπόλης χαρακτηρίζει εφικτό αυτό τον στόχο εάν αφορά θέσεις σταθερής απασχόλησης «μόνο με την προϋπόθεση ότι η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ θα είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, δηλαδή γύρω στο 8%».
Ωστόσο, θεωρεί ότι μέχρι το 2020 η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας «θα κινηθεί στο 1%- 1,5% με αποτέλεσμα τη διατήρηση της ανεργίας μεταξύ 20%- 22%». Τα παραπάνω στοιχεία, διευκρινίζει, περιλαμβάνονται μαζί με άλλες ενότητες, όπως το ασφαλιστικό κ.ά., στην έκθεση που θα παρουσιάσει στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το ΙΝΕ, την Πέμπτη, στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με την έκθεση, αναφέρει ο κ. Ρομπόλης, θεωρούμε ότι «το 27% της ανεργίας που έχουμε σήμερα -με τη συνέχιση αυτών των πολιτικών λιτότητας, περιορισμού των εισοδημάτων και της υπερφορολόγησης- το 2020 θα κινηθεί ανάμεσα στο 22%- 23% γεγονός το οποίο θα διατηρήσει το επίπεδο της ανεργίας υψηλό, δηλαδή για πάνω από 1.000.000 άτομα»
Υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ της πραγματικής και της στατιστικής ανεργίας, καθώς στην πρώτη «οι αριθμοί είναι τελείως διαφορετικοί» και εξηγεί ότι μιλάμε πάντα για τη στατιστική ανεργία με τα επίσημα στοιχεία, για να έχουμε μια βάση δεδομένων αρκετά επιστημονική και τεχνικά έγκυρη».
Σε ερώτηση για το εάν το ΙΝΕ διαπιστώνει κάποια μεταστροφή της ασκηθείσας πολιτικής αντιμετώπισης της ανεργίας (ευέλικτες μορφές εργασίας), ο κ. Ρομπόλης αναφέρει ότι σε μια άλλη ενότητα της έκθεσης, αποδεικνύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι η ευελιξία και η μείωση των μισθών δεν απέδωσαν. Επομένως, τονίζει, «η εναλλακτική λύση, είναι η διακοπή της λιτότητας και η έναρξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την αύξηση των μισθών προκειμένου να ενεργοποιηθεί η ζήτηση στη χώρα μας». Παράλληλα, προσθέτει, πρέπει να διοχετευθεί ρευστότητα, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες πλέον πρέπει να στοχεύσουν στην αξιοποίηση και της εξωτερικής αγοράς. Γιατί σε μια διεθνοποιημένη οικονομία δεν επιτρέπεται οι επιχειρήσεις να εξαντλούνται μόνο στην αξιοποίηση της εσωτερικής αγοράς. Κατ' αυτό τον τρόπο, συνεχίζει, όπως «προκύπτει και από τους υπολογισμούς μας, μπορούμε να έχουμε μια πιο γρήγορη και πιο σίγουρη απορρόφηση της ανεργίας μέχρι το 2020».
Η ύφεση, αναφέρει, είναι το βασικό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί για τα ίδια τα άτομα για την κοινωνία, από άποψη κοινωνικής συνοχής αλλά και για τη χρηματοδότηση της οικονομίας και κυρίως για τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων.
Όσον αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με την έκθεση, θεωρείται κρίσιμο έτος το 2016, και για την ενίσχυσή τους απαιτούνται 950 εκατ. ευρώ.
Βεβαίως, σημειώνει, το 2017 θα απαιτηθούν περισσότερα, το 2018 ακόμη περισσότερα, όπως και τα επόμενα έτη. Δυστυχώς η αντίληψη ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας στην περιοχή των συντάξεων θα εξασφάλιζε πόρους για τη χρηματοδότηση του συστήματος, πάλι δεν έδωσε αποτέλεσμα γιατί όσοι πόροι εξασφαλίστηκαν, απορροφήθηκαν από το υψηλό επίπεδο ανεργίας, την ανασφάλιστη εργασία και τους χαμηλούς μισθούς.
«Ανάμεσα σε δύο μελέτες μας το 2010 κι το 2013 βλέπουμε ότι το έτος κρίσης στην πρώτη ήταν το 2014 και στη δεύτερη το έτος κρίσης είναι το 2016. Επομένως», καταλήγει, «όλη αυτή η περιοριστική πολιτική που ασκήθηκε στην κοινωνική ασφάλιση στην ουσία μετατόπισε το έτος κρίσης μόνο κατά δύο χρόνια».
Πηγή
Μετά τα 5 έτη της εσωτερικής υποτίμησης το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ διαπιστώνει, μεταξύ των άλλων, ότι το ΑΕΠ σωρευτικά (στην εξαετία 2008 - 2014) θα είναι μειωμένο κατά 23,2% και ως αγοραστική δύναμη (ΑΕΠ ανά κάτοικο σε σταθερές τιμές) θα βρίσκεται στα επίπεδα του 2000.
Το διαθέσιμο πραγματικό εισόδημα θα είναι, συνολικά, μικρότερο κατά 43 δισ. ευρώ ιδιαίτερα μετά τις μειώσεις που έγιναν στους μισθούς (-30 δισ. ευρώ, από 85 δισ. ευρώ το 2009 στα 56 δισ. ευρώ το 2014, προ φόρων). Οι μέσες πραγματικές αποδοχές από το 81% που ήταν το 2009 σε σύγκριση με τις αντίστοιχες των 15 χωρών της Ε.Ε., θα βρεθούν στο 65% στο τέλος του 2014, ενώ η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα, λόγω των μειώσεων, βρίσκεται στα επίπεδα που ήταν το 1995. Οι μέσες ετήσιες αποδοχές (ακαθάριστος μισθός + εισφορές εργοδότη) το 2014 είναι, ήδη, μικρότερες από αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου και ανέρχονται σε 21.930 ευρώ έναντι περίπου 35.000 ευρώ στην Ισπανία, 39.000 ευρώ στη Γερμανία, 49.000 ευρώ στη Γαλλία και 45.000 ευρώ στην Ιρλανδία.
Το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος βρίσκεται, πλέον, στο χαμηλότερο επίπεδο μετά τις χώρες της Αν. Ευρώπης, αλλά, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε διαδικασία αποεπένδυσης (στο -10% του καθαρού εγχώριου προϊόντος οι καθαρές επενδύσεις και στα επίπεδα του 1994 οι ακαθάριστες), οι εξαγωγές δεν παρουσιάζουν δυναμισμό, ενώ έχει πέσει και η παραγωγικότητα της εργασίας.
Στοιχεία-σοκ του Ινστιτούτου
Εργασίας της ΓΣΕΕ: Πάνω από 1 εκατ. άνεργοι μέχρι το 2020
Απογοητευτικές είναι οι
προβλέψεις για την ανεργία στην Ελλάδα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ,καθώς
σε έκθεση που θα παρουσιαστεί στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, αναφέρεται ότι η
συνέχιση των πολιτικών λιτότητας μέχρι το 2020 θα καθηλώσει στην ανεργία
περισσότερους από ένα εκατ. συμπολίτες μας, ενώ η περιοριστική πολιτική που
ασκήθηκε στην κοινωνική ασφάλιση απλώς μετατόπισε το έτος κρίσης (2016) μόνο
κατά δύο χρόνια.Αυτά δήλωσε σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, για την καταστολή της ανεργίας και την εξεύρεση 770.000 θέσεων εργασίας έως το 2020.
Ο κ. Ρομπόλης χαρακτηρίζει εφικτό αυτό τον στόχο εάν αφορά θέσεις σταθερής απασχόλησης «μόνο με την προϋπόθεση ότι η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ θα είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, δηλαδή γύρω στο 8%».
Ωστόσο, θεωρεί ότι μέχρι το 2020 η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας «θα κινηθεί στο 1%- 1,5% με αποτέλεσμα τη διατήρηση της ανεργίας μεταξύ 20%- 22%». Τα παραπάνω στοιχεία, διευκρινίζει, περιλαμβάνονται μαζί με άλλες ενότητες, όπως το ασφαλιστικό κ.ά., στην έκθεση που θα παρουσιάσει στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το ΙΝΕ, την Πέμπτη, στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με την έκθεση, αναφέρει ο κ. Ρομπόλης, θεωρούμε ότι «το 27% της ανεργίας που έχουμε σήμερα -με τη συνέχιση αυτών των πολιτικών λιτότητας, περιορισμού των εισοδημάτων και της υπερφορολόγησης- το 2020 θα κινηθεί ανάμεσα στο 22%- 23% γεγονός το οποίο θα διατηρήσει το επίπεδο της ανεργίας υψηλό, δηλαδή για πάνω από 1.000.000 άτομα»
Υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ της πραγματικής και της στατιστικής ανεργίας, καθώς στην πρώτη «οι αριθμοί είναι τελείως διαφορετικοί» και εξηγεί ότι μιλάμε πάντα για τη στατιστική ανεργία με τα επίσημα στοιχεία, για να έχουμε μια βάση δεδομένων αρκετά επιστημονική και τεχνικά έγκυρη».
Σε ερώτηση για το εάν το ΙΝΕ διαπιστώνει κάποια μεταστροφή της ασκηθείσας πολιτικής αντιμετώπισης της ανεργίας (ευέλικτες μορφές εργασίας), ο κ. Ρομπόλης αναφέρει ότι σε μια άλλη ενότητα της έκθεσης, αποδεικνύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι η ευελιξία και η μείωση των μισθών δεν απέδωσαν. Επομένως, τονίζει, «η εναλλακτική λύση, είναι η διακοπή της λιτότητας και η έναρξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την αύξηση των μισθών προκειμένου να ενεργοποιηθεί η ζήτηση στη χώρα μας». Παράλληλα, προσθέτει, πρέπει να διοχετευθεί ρευστότητα, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες πλέον πρέπει να στοχεύσουν στην αξιοποίηση και της εξωτερικής αγοράς. Γιατί σε μια διεθνοποιημένη οικονομία δεν επιτρέπεται οι επιχειρήσεις να εξαντλούνται μόνο στην αξιοποίηση της εσωτερικής αγοράς. Κατ' αυτό τον τρόπο, συνεχίζει, όπως «προκύπτει και από τους υπολογισμούς μας, μπορούμε να έχουμε μια πιο γρήγορη και πιο σίγουρη απορρόφηση της ανεργίας μέχρι το 2020».
Η ύφεση, αναφέρει, είναι το βασικό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί για τα ίδια τα άτομα για την κοινωνία, από άποψη κοινωνικής συνοχής αλλά και για τη χρηματοδότηση της οικονομίας και κυρίως για τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων.
Όσον αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με την έκθεση, θεωρείται κρίσιμο έτος το 2016, και για την ενίσχυσή τους απαιτούνται 950 εκατ. ευρώ.
Βεβαίως, σημειώνει, το 2017 θα απαιτηθούν περισσότερα, το 2018 ακόμη περισσότερα, όπως και τα επόμενα έτη. Δυστυχώς η αντίληψη ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας στην περιοχή των συντάξεων θα εξασφάλιζε πόρους για τη χρηματοδότηση του συστήματος, πάλι δεν έδωσε αποτέλεσμα γιατί όσοι πόροι εξασφαλίστηκαν, απορροφήθηκαν από το υψηλό επίπεδο ανεργίας, την ανασφάλιστη εργασία και τους χαμηλούς μισθούς.
«Ανάμεσα σε δύο μελέτες μας το 2010 κι το 2013 βλέπουμε ότι το έτος κρίσης στην πρώτη ήταν το 2014 και στη δεύτερη το έτος κρίσης είναι το 2016. Επομένως», καταλήγει, «όλη αυτή η περιοριστική πολιτική που ασκήθηκε στην κοινωνική ασφάλιση στην ουσία μετατόπισε το έτος κρίσης μόνο κατά δύο χρόνια».
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου